Pagkatapos ng maraming bagyong dumating, Ang Pilipinas ay babangon din.
Humihingi po ako ng tawad sa mga taong naghintay ng matagal na panahon para makabasa muli ng panibago kong post dito sa blog. Bukod sa pag-atake ng katamaran, wala lang talaga akong maitype. Ayoko namang maging korni to. (uyy, Alissa!) Biro lang :P
Ngayon ko lang nararamdaman ang ganitong hirap sa pag-aaral. Bukod sa karaniwang sakit na
Cramming, andyan din ang sunud-sunod na activities. Idagdag mo pa ang mga araw na hindi kami nakapasok dahil kay Ondoy at Pepeng, kaya ngayon nagbabayad kami ng doble. Kung dati, dugo ilong lang kami. Ngayon, dugo ilong squared na, ay hindi lang... Thrice dugo ilong squared more than 180. Nako, geometry nga naman!
Speaking of Geometry, alam ko namang alam mo na natuwa ako ng sobra nung nagkaron ako ng certificate sa Geom... Hindi naman sa nagmamayabang ako o ano.. Umaasa lang kasi talaga ako na meron, kaya meron nga. I did good last quarter, but now, bad isn't the word, worse still doesn't fit and WORST is still not enough. Nadidismaya na ako sa sarili ko ngayong second quarter. Hindi ko alam kung tinatamad na ako mag-aral o dumidepende na ako sa Cheat Engine 5.5. Alam mo na 'yun!
Kagabi nag-aral talaga ako ng Geometry kahit na medyo hindi ko naintindihan yung iba, natuwa naman ako kasi kahit papano nakakasahot na ako ng mga items dun sa libro. Samantalang last quiz namin sa geom ay 6/25 lang ako. Doblehin, Triplehin o kahit itimes 4 mo pa yung score ko, di pa rin perfect.
Kung ako man ay natuwa, meron ding nadismaya ng sobra sa Geom. Oo na, kasalanan ko na. Kahapon kasi kinukulit ako at nakaisip ako ng pangganti, itinago ko yung libro niya sa ilalim ng upuan ni Khanalen at sinabihan ko si Khana na wag sabihin sa kanya... Ngunit sa paglipas ng oras, nawala na rin sa utak ko na tinago ko pala.. Kaya hindi niya nauwi.. Ako yung nasisi (as usual) pero di pa ba sapat yung nakuha kong bayad sa utang na yun, habang nagtetest ay ilang masasamang tingin ang inabot ko at crampled na maliliit na pieces of yellow pad ang lumipad sa mukha ko.
May mga babaeng magkakaklase na magkakaibigan... Hindi naglaon, nakapagtatag sila ng grupo na tinawag na PMS. Iba-iba ang personalidad ng bawat isa, iba-iba ang ugali at higit sa lahat.. Iba-iba ang pananaw.. Hindi maiiwasan ang hindi pagkakaunawaan. Ngunit pano kapag sobra na.
Dapat...
Měli byste se nechat, že je coura kousla kurva pes a zabít ji s vidličkou! Děvko! *smile*
Don't try to decode :)
Honestly, I really cannot understand when people say that this guy and this girl have a
Chemistry... a
spark... Di ko talaga gets. Kasi kahit na hindi lovers ay may chemistry at may spark. Ano ba yun? Pano ko malalaman kung bagay nga sila? Bakit, hindi ba bagay si Piolo at Anita Linda?
Maraming love teams. Maraming nagkatuluyan na, at maraming malabo talaga. Si John Lloyd saka bea, ewan ko di naman sila bagay para sa kin. Bias ako kasi ayaw ko kay Bea... Pero bakit gusto pa rin sila ng ibang tao? Kahit di naman nila totoong gusto yung isa't isa.
Kahit anong gawing pilit ng fans sa kanila, hindi pa rin pwedeng maging sila. Siguro kasi, si John Lloyd minahal ang FASHIONISTAng Liz at ngayon naman, nililigawan daw niya yung BUBBLY na si Sarah. Pero si Bea? Ewan ko dun. Muahaha.
*Kung kilala mo ako, gets mo to.*
Sa mga nagdaang panahon, pagtawanan mo na ako pero naging conscious talaga ako. At ang kinaka-consciousan ko pa ay.. ang aking kinabukasan. Oo na! nakakatawa :))
Ewan ko, kasi ilang asar na rin ang naririnig ko sa mga tao. Naalala ko noon, habang kumakain kami ng lunch, puring puri ang kinabukasan nila Ina at Mary.. Samantalang yung akin naechapwera. Pangalawa, Naalala ko sabi ni Brian, di ko daw ba alam na mas malaki yung kanya (ang laking kahihiyan sa akin non). Pangatlo, sabi ba naman ni Gelo na pang-A lang yung akin. Jusme, kasing laki lang ba yun ni Patrice? :( Pang-apat, si Clint naman. Ay nako! Kaya kaninang umaga, oo na natatawa ka na! ... Kaninang umaga, nung paalis na kami.. Napatingin ako sa salamin.. naisip ko kung talaga bang parang napison siya.. Sabay kaninang Mapeh..
Pinag-uusapan ng dalawang kalalakihan ang babaeng dumaan kanina sa corridor na gifted sa kanyang kinabukasan....
Boy1: Grabe, pramis.. Malaki talaga.
Boy 2: Oh di ko kasi nakita eh.
Boy1: Ang laki boy!
Boy2: Parang Kyle?
Boy1: *glance sa ano... basta un* Hindi lang!
Boy2: hahahaha sabi mo.. *ginaya yung ginawa ni Boy1*
Grabe, akala naman nila ignorante ako at di ko maiintindihan yung kanilang pinaguusapan :)) Ewan ko ba.. Kung nakita niyo lang yun, matatawa rin kayo.
Eto talaga, hindi ko makalimutang linya kanina ni Reinier *natatawa na naman ako* Naglalbas kasi ako ng mga kalat ko sa bulsa, tapos kinuha niya yung letter sakin ni Alissa. Sabi ko, Kay alissa yan. Sabay soli naman niya agad. Tapos, dahil nakapuntos na naman ako sa pang-aasar, Kinuwento niya na yung notebook niya sa Literature nakay michaela. Sabay tingin naman ako ng masama. Sabi niya... *hahahaha eto na natatawa talaga ako* Oo na kyle wag ka na magselos TATLO lang naman kayo eh. Natawa talaga ako. Kasi TATLO. Ibig sabihin, ako, Michaela.. At.. *grin*
Part two of the story | Soon
Labels: mahabang, ng, pagkatapos, panahon